Goiko izenburuan ikusten den
bezala, Euskadin, ia 2.500 kanportar gehiego dira osasungintzako kide, hau da,
osakidetzako zerbitzu publikoak jasotzen dituztenak.
Aurreko urteko datuetatik
%4,84-a igo da osakidetzan izena eman dutenak eta aurten guztira, 52.802 kide
dira. Alaban, %7,73-a, Gipuzkoan %6,37a- eta Bizkaian %2,75-a igo da aurreko
urteko datuak kontuan hartuta.
Datu hauek kontuan izanda,
konklusioa bat atera daiteke: estatuak garrantzi handia ematen diola osasunari
eta dirua birbanatzeko momentuan, osasungintzari diru gehiago eskaintzen dio
beste sektore batuzei eman ordez. Kanpotarrei zerbitzua eskaintzerako
momentuan, diru gehiago behar dela argi dago, eta ondorioz, tasak igo egiten
dira, osasungintzak zerbitzu on bat eskaini ahal izan dezan.
Diru asko osasungintzari
eskaintzen zaionez, beste sektore batzuk “pobre” geratzen dira, hau da, ez zaie
hainbeste diru ematen eta ondorioz ez dira publikoak, zerbitzu horiek pertsona
edo talde batek hartzen du, enpresa bihurtzen du eta pribatua izaten da eta
horren ondorioz zerbitzu hori erabili nahi baldin badezu, behartuta zaude
ordaintzera. Osasungintzan ordea ez, estatuak eskaintzen duen zerbitzua denez,
ez da beharrekoa ordaintzea.
http://ccaa.elpais.com/ccaa/2017/04/20/paisvasco/1492701058_703292.html
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina
Oharra: blogeko kideek soilik argitara ditzakete iruzkinak.