Gaur irakurri dut, Educo.org weborrian, jangela-bekak direla eta, Espainian,
familien %13ak ez dutela nahiko adina diru-sarrera
haien seme-alaben jangela ordaintzeko eta, etxean ere, ume-gazte horiek ez
dutela behar moduko elikagairik jaten. Badirudi pobrezia azpigaraturiko
herrialdeen kontua dela eta, gure ingurura begiratuz gero, ez dugula topatuko
oinarrizko beharrak asetuko ez duenik … baina ez da hala, egon badaude, naiz
eta gu ez kontziente izan.
Errazena beste aldera begiratzea da, ez baikaitu eroso sentiarazten mugikor
berri bat edo arropa dotore bat erosi nahi izateak (beharra sentitzea) inguruan
gose dauden umeak ditugula pentsatuz gero. Hala ere, nahiz eta ez eroso sentitu,
komenigarria da, noizean behin, horrelako gogoeta txiki batzuk egin eta,
ondorioz, gure beharren listari errepaso bat ematea. Ez da ezinbestekoa eta argi
dago munduko pobreziaren soluzioa ez dagoela gure esku, baina komenigarria da
gure kontzientziei astindu bat ematea, noizbehinka.... ez dator gaizki. Ekonomiak
bere desorekak ditu, bai, baina ez dezagun beste alde batera begiratu.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina
Oharra: blogeko kideek soilik argitara ditzakete iruzkinak.