politika monetarioa eta finantziaketaren egonkortasuna

Ekonomia finantzieroa ekonomiaren adar nagusienetako bat da, jarduera monetarioan ezaugarritua; zihurra dena diru mota batekoa edota beste mota batekoa interkanbioaren alde batean edo bestean azaltzea. Horren ondorioz, politika monetarioarekin lotu dezakegu. Horren ezaugarri nagusi bat, orainaldiko tasak eta etorkizuneko tasen esku hartzea da. Halare, beste egoera batzuetan inbertsioa egin dutenengan eragina ere izan dezake, eta fintziaketa eraikinengan. Jarraian, finantziaketaren egonkortasunean parte hartzen du. Finantziaketaren egonkortasuna bank zentralean oinarritzen da, izan ere, politika monetarioaren helburua eta finantziaketaren egonkortasunaren helburua erabat loturik daude. Lehen aitortu dugun bezala, banku zentralak finantziaketaren egonkortasunean interesaturik daude, izan ere, kreditu zerbitzu baliagarriak, arriskuen moldaketa eta expresen eta etxebizitzen likidezian lagundu dezake. Finantziaketaren engokortasunaren eta politika monetarioaren helburuaren adibide bat honako hau izan dezake: presione egonkortasunak enpresei, etxebizitzei, eta finantziaketa arloari laguntza ematen die erabaki hobeak hartzen, finantziaketaren egonkortasuna desarroiatzen. 

Komentagarria da ere finantziaketa krisi izan ere, azpimarratu behar dut finantza merkatuetan pizgarrien eginkizuna, ez bakarrik finantziaketetako pizgarriak, harekin gainera arautzaile eta politikariena ere.

Ondorioztatu dezakegu, politika monetarioak nolabaiteko transparentzia erakusten duela eta finantziaketaren egonkortasunak berlina gin beharko lukeela.